W związku ze złymi wynikami Moniki pojechaliśmy dzisiaj do szpitala na konkretne badania i by porozmawiać z lekarzem prowadzącym... Okazało się, że nie jest tak źle jak sądziłam... Tarczyca owszem zostanie kiedyś wycięta ale teraz przy pomocy dodatkowych hormonów przyjmowanych przez dziecko radzi sobie całkiem swietnie...Hashimoto czyni spustoszenia, jednak są to małe kroki i sama Monika nie odczuwa tego znaczaco (ja przynajmniej zmian na gorsze wizualnie nie spostrzegłam) Mamy dwa "zadania domowe" : comiesięczne badania krwi z poziomem TSH oraz comiesięczny pomiar wzrostu i wagi jaki będziemy nanosić na grafik. Kolejne konsultacje endokrynologiczne we wrzesniu z zastrzeżeniem - jeśli wyniki będą złe natychmiast pojawiamy się w szpitalu bez konieczności wczesniejszej rejestracji...ale o tym przypominać nam nie trzeba :)
Kamień z serca... bardzo się bałam że Monika będzie musiała zostać na oddziale...
Oj sama mam Hashimoto i wiem ile z tym problemów. Ja o swojej chorobie dowiedziałam się dopiero w wieku 24 lat. Trochę późno, ale żadnemu lekarzowi nie przyszło do głowy, żeby skierować mnie na badania TSH. Cóż, w moim przypadku to skutki Czarnobyla, urodziłam się 4 miesiące po katastrofie.
OdpowiedzUsuńMoniczko, głowa do góry, będzie dobrze :)